Sociale Coöperatie

Een Sociale Coöperatie is een organisatie van burgers die samen de handen ineen slaan om hun eigen situatie te verbeteren, en die van mensen om zich heen.

Een Sociale Coöperatie heeft een aantal bijzondere kenmerken:

Samenwerken

De term Coöperatie staat voor samenwerken: samen dingen voor elkaar krijgen die niet zomaar lukken als je er alleen voor staat. Of het nu gaat om inkomen, een woning, zorg of de buurt waarin je leeft: zonder hulp en aandacht van en voor elkaar kom je er niet. Die solidariteit is alleen niet meer zo vanzelfsprekend en hulp van de overheid ook niet. Die kijkt tegenwoordig vooral naar de eigen kracht van mensen. Maar mensen zijn sociale wezens: eigen kracht ontstaat in gemeenschap van mensen. Via Sociale Coöperaties kunnen mensen samen stappen zetten waar de overheid juist terugtreedt.

Sociale grondrechten

Een Sociale Coöperatie is gericht op publieke taken, taken die tot voor kort uitgevoerd werden door de overheid of door instanties die werken in opdracht van de overheid. Die publieke taken hebben betrekking op verschillende terreinen van bestaanszekerheid: werken, wonen, onderwijs, sociale zekerheid, volksgezondheid. Dit pakket taken vinden we zo belangrijk dat we ze vastgelegd hebben in de grondwet. We noemen ze dan ook: sociale grondrechten.

Rechtsvorm

Sociale Coöperaties hebben niet per sé de juridische vorm van een coöperatie.  Ze laten zich inspireren en leiden door het coöperatieve denken en doen. En ze zijn gericht op sociale grondrechten. Daardoor staan ze juridisch gezien met het ene been   in het publieke domein, dat de verhouding tussen overheid en burger regelt (uitvoering geven aan grondrechten), maar met het andere been in het private domein, dat betrekking heeft op de regels tussen burgers onderling (ze zijn immers een burgercollectief). Sociale Coöperaties zitten klem tussen twee gescheiden juridische systemen. Het Bijzonder Statuut biedt een oplossing uit de beklemming.